دورریخت یک سوم کل مواد غذایی تولیدشده در جهان به دلیل بستهبندی و نگهداری نامناسب
در حال حاضر، جهانیان یک سوم کل مواد غذایی تولیدشده را به هدر میدهند و نتایج بررسیها نشان میدهد که پردازش و بستهبندی بهتر موادغذایی میتواند به بازیابی سلامت آن کمک و رویکردهایی را برای یک زنجیره تامین پایدارتر اتخاذ کند.
در جدیدترین گزارش هیأت بین دولتی تغییرات آبوهوایی سازمان مللمتحد (IPCC) آمده است که بین سالهای ۱۸۵۰ تا ۱۹۰۰ دمای جهانی ۱.۱ درجه سانتیگراد افزایش یافته است و انتظار میرود به ۱.۵ درجه سانتیگراد یا فراتر از آن افزایش یابد، در مورد خطرات همپوشانی در بخشهای انرژی، غذا و آب هشدار میدهد که آینده فاجعهباری را برای سیستمهای غذای جهانی ایجاد خواهد کرد.
طبق گزارشها، این افزایش دما بر عملکرد جهانی در بخش تولید ذرت، برنج و دیگر محصولات غلات تاثیر خواهد داشت و پیشبینی میشود با هر افزایش ۰.۵ درجه سانتیگراد، خشکسالیهای کشاورزی مکرر و شدیدتر خواهد شد و بر کیفیت خوراک، شیوع بیماریها و دسترسی به منابع آب برای دام تاثیر منفی داشته باشد.
محققان اظهار کردند: در وضعیت فعلی، سیستمهای غذایی جهانی تا حدی مقصر هستند و بیش از یک سوم از انتشار گازهای گلخانهای جهانی را تشکیل میدهند. تقاضا برای غذا همچنان رو به رشد است زیرا جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ میلیارد نفر خواهد رسید، با این حال جهان در حال حاضر یک سوم مواد غذایی تولیدی خود را به دلیل تولید ناکارآمد و شیوههای نگهداری ناکارآمد و شیوههای مصرف ناپایدار کشورهای توسعه یافته ناشی از کمبود زیرساختها به هدر میدهد.
این ناکارآمدیها یک رابطه منفی و ناپایدار بین سیستمهای غذایی جهانی و کره زمین را نشان میدهد که بالغ بر ۱۲ تریلیون دلار هزینه پنهان در سال است که بسیار فراتر از ارزش بازار کالاهای کشاورزی خواهد بود. اگرچه تولید موادغذایی و حفاظت از محیطزیست در تضاد بودهاند اما تنها از طریق همکاری با یکدیگر و یافتن زمینههای مشترک، تحول جهانی سیستمهای غذایی را قادر میسازیم تا به بهترین نحو به این چرخه خطرناک رسیدگی کند. چالشها و بحرانهای جهانی مرز ندارند و نیازمند همکاری بینالمللی و پاسخهای چندجانبه به مسائل سیستمغذایی هستند.
برای رویارویی با این چالش عظیم، باید راهبردی و خلاقانه و فراتر از چارچوبهای موجود برای اختراع مجدد فرآیندهای تولید، بسته بندی و نگهداری غذا فکر کنیم.
تداوم نوآوری در بستهبندی و فرآوری موادغذایی فراتر از بازیافت خواهد بود اگر تاثیرات زیستمحیطی گستردهتر و بلندمدت یک محصول را در نظر بگیرد.
برای کاهش ضایعات موادغذایی و مبارزه با سوءتغذیه در کشورهای در حال توسعه، راهحلهای بستهبندی که غذا را برای مدتطولانیتری تازه نگه میدارد ضروری است.